Yov.
Tekrar merhaba
Ben karşıyakadan madde bağımlısı bir hiphop aşığı Jonathan İndigo Livingston.
Bu sıfırdan inşa etmeye çalıştığım gayri resmi kariyerimin dördüncü solo olarak yaptığım üçüncü albüm.
Çocuk.
Aynı Jonathan gibi.
Sadece biraz daha iyi.
Kafamdakileri tam olarak yapamamış olsamda; Kişisel özelliklerimi tamamen yansıttığını söyleyebilirim.
Çocuk.
Bu albüm bence bir çocuk gibi dünyanın kendi etrafında döndüğünü sancak kadar kibirli,
Hiphopun 'pop'laşmasına uyuyamayacak derecede tav olacak kadar asabi,
Yaşadığı tüm saçmalığa rağmen kadınlara ilgisini bir an bile kaybetmicek kadar çapkın.
Sevmesine rağmen artık yürümüyo deyip arkasına dönebilecek kadar gerçekçi.
Dünya savaşlarının en az iki kez daha yaşancağına kemikleşmiş bir inancı bulunacak kadar endişeli.
Üstündeki otorite baskısını yenemeyecek olsa bile kaybetceğini bildiği bir savaşa girecek kadar idealist.
Rap yapabilmek için hayatından vazgeçilmez gibi görünençok şeyi eksiltebilecek kadar disiplinli
Apolitik olmayı kendine hakaret olarak kabul edip kabullenemeyecek kadar siyasi
Sıkıntıyı yaşam tarzı olarak belirlemek yerine nedenini anlamaya çalışacak kadar umutlu.
Ve sürekli tavuk döner yediği için olsa gerek özel günlerde hiç bir özel anlam bulamayacak kadar sığ.
Direk ben yani.
Artısıyla eksisiyle,
İncide yazdığı gibi tüm dengesizliğiyle.
Bir kulak verin başka birşeye odaklanmadan başka birşey istemiyorum.
Görüşelim.
İndigo.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder